บทแผ่เมตรตา(เย็น) คำแผ่เมตตา และอุทิศส่วนบุญ
คำแผ่เมตตา
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ทุกชาติชั้นวรรณะ ทุกศาสนา ทุกภาษา ทั่วทั้งโลก ที่เป็นเพื่อนทุกข์
เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมด ทั้งสิ้น
อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กัน และกันเลย
อัปพะยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนข่มเหง-รังแก ใส่ร้ายซึ่งกันและกันเลย
อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กาย ทุกข์ใจเลย
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตน ให้พ้นจากทุกข์ภัย อันตรายใดๆทั้งสิ้นเถิด
อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย
ขอเดชะ ตั้งจิตอุทิศผล บุญกุศลนี้แผ่ไปให้ไพศาล
ถึงบิดา มารดา ครูอาจารย์ ทั้งลูกหลานญาติมิตรสนิทกัน
ทั้งคนเคยร่วมรักสมัครใคร่ ขอให้ได้ส่วนกุศลผลของฉัน
ทั้งพระราชา พระราชินี พระราชโอรส พระราชธิดา คณะรัฐบาล ทหาร
ตำรวจ และสาธุชนทั้งหลาย ที่ช่วยบำรุงพระพุทธศาสนา
ขอให้ได้ส่วนกุศลผลของฉัน ทั้งเจ้ากรรมนายเวร และเทวัญ
มีพระอินทร์ พระพรหม พระยม พระกาฬ ท้าวจตุโลกบาลทั้ง ๔
พระภูมิเจ้าที่ นางพระธรณี พระเพลิง พระพาย พระแม่โพสพ
พระแม่คงคา ตลอดทั้งสรรพสัตว์ทั้งหลาย ดวงวิญญาณทั้งหลาย
ที่ได้รับความทุกข์ ขอให้พ้นจากทุกข์ ที่ได้รับความสุข ขอให้สุขยิ่งๆขึ้นไป
ขอให้ท่านทั้งหลาย เหล่านั้น จงได้รับอนุโมทนากุศลผลบุญ
ที่ข้าพเจ้าทั้งหลายได้บำเพ็ญ กันแล้วในวันนี้ จงได้รับกันทุกคน ทุกตน เทอญฯ
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุปันเน กาเล
ขอให้ข้าพเจ้า จงเข้าถึงพระนิพพาน ในปัจจุบันกาลนี้เทอญฯ
