อะภะยะปริตร

ตำนานของ อะภะยะปริตร

       ครั้งหนึ่ง พระเจ้าปเสนทิโกศล ทรงพระสุบินนิมิตถึงอาเพศ ๑๖ อย่าง แล้วให้เกิดความหวาดหวั่น ต่อมรณภัยที่มองไม่เห็น จึงทรงเล่าพระสุบินนั้น ให้พราหมณ์ปุโรหิตรับฟัง พราหมณ์ปุโรหิตพยากรณ์ว่าจะบังเกิดเหตุการณ์ให้พระองค์ มีอันตรายอย่างหนึ่งอย่างใด รวมทั้งราชสมบัติด้วย ปุโรหิตนั้น ได้ทูลแนะวิธีป้องกันอันตราย ด้วยบัญญัติวิธี 
คือ เอาสัตว์อย่างละ ๔  มาฆ่าบูชายัญ
พระเจ้าปเสนทิโกศล จึงทรงมีรับสั่งให้จัดเตรียมประจำพิธีและสิ่งของ ตามถ้อยคำของปุโรหิตบอก
       ครานั้น พระนางมัลลิกาเทวี พระมเหสีของ พระเจ้าปเสนทิโกศล จึงทูลขึ้นว่า เสด็จพี่อย่าพึ่งทำยัญพิธีกรรมใดๆ เลย ขอได้โปรดเสด็จไปทูลถาม ถึงพระสุบินนิมิตนั้น แด่พระผู้มีพระภาคเจ้าก่อน พระองค์ทรงเป็นสัพพัญญู มิมีสิ่งใดที่พระพุทธองค์ไปรู้
       ราชาโกศล จึงเสด็จพร้อมมเหสีและบริวาร ไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า ณ เชตวันมหาวิหาร แจ้งทูลถามถึงสุบินนิมิตทั้ง ๑๖ ข้อนั้น
       พระผู้มีพระภาคทรงตรัสว่า ดูก่อนมหาบพิตร ภัยอันตรายใดๆ จะพึงบังเกิดมีแก่พระองค์ จากเหตุแห่งพระสุบินนิมิตนั้นหามีไม่ สุบินนิมิตของพระองค์ เป็นสิ่งบอกเหตุที่จะเกิดขึ้นในอนาคต หลังจากเราตถาคตนิพพานไปแล้ว และในที่สุดพระผู้มีพระภาค 
       จึงทรงขอให้ พระเจ้าปเสนทิโกศล ล้มเลิกยัญพิธีทั้งปวงเสีย บัดนี้ถึงกาลอันควรแล้ว ขอเชิญพระสาวกแก้ว ได้โปรดสาธยาย อะภะยะปริตรพื่อพิชิตอวมงคลทั้งหลายที่บังเกิดขึ้น ให้พินาศไปด้วยเทอญ

บทสวด