ภัยพิบัติทางสิ่งแวดล้อม

 หลายต่อหลายครั้งที่พบว่า บางส่วน เนื่องมาแต่ผลจากการพัฒนาที่มิได้คำนึงถึงสิ่งแวดล้อม ดังนั้นแนวความคิดที่ถูกต้องในการพัฒนาก็คือ การพัฒนาที่คำนึงถึงผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม ทั้งนี้ โลก  ก็เพื่อให้ผลจากการพัฒนานั้นก่อให้เกิดผลดีแก่ชีวิตของประชาชนอย่างแท้จริง นั่นก็คือการยกระดับ คุณภาพแห่งชีวิตของประชาชนในสังคมนั้นให้ดีขึ้นภายในกรอบและขอบเขตของความเป็นจริง ซึ่งจะต้องสอดคล้อมกับเอกลักษณ์ระดับมาตรฐาน สภาพความเป็นอยู่ขนบธรรมเนียม ระเบียบประเพณี วัฒนธรรม สังคม ซึ่งประชาชน ทุกคนรับได้และมีความสุขความเจริญทางเศรษฐกิจ และพยายามที่จะให้มวลรายได้ประชาชาติสูงขึ้นถึงระดับบางประเทศในโลก ซึ่งเป็นประเทศอุตสาหกรรมและมีลักษณะตลอดจนมาตราฐานความเป็นอยู่ตลอดจนค่านิยมแตกต่างกันของไทยโดยสิ้นเชิงนั้น มิใช่เป้าประสงค์สุดท้ายของการบรรลุถึงการมีคุณภาพแห่งชีวิตที่สมบูรณ์ได้ ตรงกันข้ามอาจกลับทำให้สังคมนั้นต้องเสียสละคุณภาพแห่งชีวิต ในมาตราฐานของตนให้แก่การพัฒนาไป           การพัฒนาเพื่อคุณภาพแห่งชีวิตนั้น ก็คือความพยายามร่วมกันในอันที่จะใช้ทรัพยากรอันมีค่าของชาติให้เกิดผลที่สุด และสอดคล้องกับชีวิตจิตใจความเป็นอยู่ และวัฒนธรรมของชาติให้มากที่สุดในความพยายามร่วมกันนี้จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเป็นไในรูปแบบของสหวิทยาการ (วิชาการหลายสาขาร่วมกัน) เพื่อให้แน่ใจได้ว่าโครงการพัฒนาทั้งมวลจะต้องไม่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม หรือหากว่ามีก็ต้องน้อยที่สุด           หลักปฏิบัติ พื้นฐาอันเป็นหลักทั่วไปของโครงการพัฒนาต่างๆ ควรจะต้องคำนึงถึงหลักสำคัญการพัฒนาต่างๆ ควรจะต้องคำนึงถึงหลักสำคัญต่างๆ ต่อไปนี้คือ           1. ผลดีในทางเศรษฐกิจ           2. ความเหมาะสมในทางสังคม           3. เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ในทางเทคโนโลยี           4. เป็นสิ่งที่ยอมรับได้ในด้านสิ่งแวดล้อม