ให้ความรู้เกี่ยวกับโรคหวัด

ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพสังเกตว่าเด็กที่เป็นโรคหอบหืดมักจะมีอาการหนักที่สุดในช่วงเวลาเดียวกันของทุกปี คือเมื่อโรงเรียนเริ่มในฤดูใบไม้ร่วงและหลังช่วงหยุดยาว เช่น ช่วงปิดเทอมฤดูใบไม้ผลิ ก่อนหน้านี้ นักวิจัยสันนิษฐานว่าปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น คุณภาพอากาศในโรงเรียนอาจเป็นตัวการ แต่ผลการศึกษาใหม่ยืนยันว่าตัวขับเคลื่อนหลักของคลื่นตามฤดูกาลของอาการหอบหืดที่แย่ลง ซึ่งอาจนำไปสู่การเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล คือความชุกของโรคหวัด "งานนี้สามารถปรับปรุงกลยุทธ์ด้านสาธารณสุขเพื่อให้เด็กที่เป็นโรคหืดมีสุขภาพที่ดีได้ ตัวอย่างเช่น ในช่วงเวลาเสี่ยงที่สุดของปี แพทย์อาจกระตุ้นให้ผู้ป่วยรับประทานยาป้องกัน และโรงเรียนสามารถใช้มาตรการเพื่อลดการแพร่เชื้อหวัด" ลอเรน เมเยอร์ส ศาสตราจารย์แห่ง ชีววิทยาบูรณาการและสถิติและวิทยาศาสตร์ข้อมูลที่มหาวิทยาลัยเทกซัสออสตินและผู้เขียนอาวุโสของบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารProceedings of the National Academy of Sciences ในสัปดาห์นี้ อาการกำเริบ ซึ่งเป็นคำศัพท์ทางการแพทย์สำหรับอาการหอบหืดที่แย่ลง ส่งผลให้ต้องขาดงานและเรียนหลายล้านวัน และมีค่าใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพโดยตรง 50,000 ล้านดอลลาร์ในสหรัฐอเมริกาในแต่ละปี การศึกษาก่อนหน้านี้เกี่ยวกับสาเหตุของการกำเริบนั้นเกี่ยวข้องกับการเช็ดตัวผู้ป่วยแต่ละรายเพื่อตรวจหาไวรัส แต่เมเยอร์ส นักชีววิทยาคณิตศาสตร์และทีมงานของเธอได้ตรวจสอบรูปแบบทั่วประชากรว่า โรคหวัด แพร่กระจายอย่างไรในผู้ใหญ่และเด็กตลอดทั้งปีเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับบทบาทของไวรัส . นักวิจัยได้สร้างแบบจำลองคอมพิวเตอร์ที่รวมเอาตัวกระตุ้นที่เป็นไปได้ของการกำเริบของโรคหอบหืด และเปรียบเทียบผลลัพธ์ของแบบจำลองกับชุดข้อมูลสุขภาพในโลกแห่งความเป็นจริงจำนวนมาก: เวลาและสถานที่ของการรักษาในโรงพยาบาลโรคหอบหืดประมาณ 66,000 รายจากเมืองต่างๆ ทั่วเท็กซัสในช่วงระยะเวลาเจ็ดปี . ด้วยการทดสอบไดรเวอร์แต่ละตัวโดยอิสระ นักวิจัยสามารถระบุผลกระทบสัมพัทธ์ของไดรเวอร์แต่ละตัว และค้นหาปัจจัยต่างๆ ที่เหมาะสมที่สุดกับข้อมูล พวกเขาระบุว่าการแพร่กระจายของไวรัสหวัด "ปฏิทินของโรงเรียนทำนายการแพร่เชื้อของโรคไข้หวัด และโรคไข้หวัดทำนายการกำเริบของโรคหอบหืด" เมเยอร์สกล่าว "และการศึกษานี้ให้ความสัมพันธ์เชิงปริมาณระหว่างสิ่งเหล่านั้น" ผู้เขียนคาดการณ์ถึงกลไกที่อยู่เบื้องหลังความสัมพันธ์นี้: เมื่อเด็ก ๆ ไม่ได้ไปโรงเรียน พวกเขามักจะใช้เวลากับเด็กคนอื่น ๆ น้อยลงและสัมผัสกับไวรัสน้อยลง เป็นผลให้ภูมิคุ้มกันของไวรัสลดลง เมื่อพวกเขากลับไปโรงเรียน พวกเขาเผชิญกับไวรัสในอัตราที่สูงกว่ามาก และนี่คือช่วงเวลาที่พวกเขาอ่อนแอที่สุดด้วย นักวิจัยยังพบว่า สำหรับผู้ใหญ่ ซึ่งแตกต่างจากเด็ก ตัวการหลักที่ทำให้โรคหอบหืดกำเริบคือความชุกของไวรัสไข้หวัดใหญ่ ในที่สุด ทีมงานได้พัฒนาอัตราการแพร่เชื้อไวรัสหวัดที่แม่นยำกว่าที่เคยได้รับจากการศึกษาก่อนหน้านี้ ข้อมูลดังกล่าวอาจช่วยให้เข้าใจว่าโรคหวัดแพร่กระจายอย่างไร และเราจะปกป้องผู้ที่อ่อนแอที่สุดได้อย่างไร ผู้เขียนคนแรกของหนังสือพิมพ์คือ Rosalind Eggo อดีตนักวิจัยหลังปริญญาเอกที่ UT Austin ซึ่งปัจจุบันเป็นนักวิจัยที่ London School of Hygiene & Tropical Medicine เธอทำการวิเคราะห์เบื้องต้นในการศึกษา